Kultura organizacji w świetle modelu wartości konkurujących Camerona cz I
Każda organizacja ma swoją własną kulturę, która określa to, co dla organizacji jest w tym momencie ważne, do czego organizacja dąży i jakie strategie są w niej stosowane i akceptowane. Niezależnie od tego czy jesteś pracownikiem managerem czy właścicielem firmy, wiedza na temat kultury firmy jest Ci niezbędna.
Pracownik potrzebuje tej wiedzy do tego, aby wiedzieć jak się zachowywać, czego się spodziewać i na co liczyć a także by móc przewidzieć swój rozwój w danej firmie i zastosować odpowiednie strategie, które przysłużą się do rozwoju jego kariery zawodowej.
Manager potrzebuje tej wiedzy do skutecznego zarządzania zespołem w kontekście potrzeb firmy, do tego by diagnozować problemy zespołu, które z kultury organizacji mogą wynikać oraz do tego by skutecznie motywować i nagradzać.
Właściciel firmy musi znać kulturę swojej organizacji by wiedzieć co już osiągnął i do czego dąży a także by móc określić potencjalne problemy i zagrożenia wynikające z określonej kultury organizacji.
Do określenia etapu rozwoju firmy, bardzo dobrym narzędziem jest model wartości konkurujących Camerona, powstały wprawdzie jeszcze w latach 70 tych, ale sprawdzający się również obecnie. Model ten, dzieli kulturę firmany dwa wymiary efektywności, tworząc za tą pomocą 4 typu kultury w organizacji. Te wymiary to:
- stabilność i kontrola działania vs. elastyczność i swoboda działania
- orientacja na zewnątrz i zróżnicowanie vs. orientacja na wewnątrz i integrację
Stabilność vs. elastyczność
Ten wymiar określa poziom stałości w działaniu firmy w opozycji do dowolności działań. Mówić prościej, firmy, które znajdują się wysoko na wymiarze stabilności i kontroli, to firmy, które mają ustalone procedury działania w odpowiedzi na każdą sytuację. Ich pozycja jest względnie niezależna od sytuacji wewnętrznych – rotacje, zwolnienia, konflikty, nie zaburzają pracy całej firmy. Sposób pracy i jej zasady są odgórnie ustalone i przekazywane pracownikom, a w firmie istnieje hierarchia. Firmy na wymiarze elastycznym nie stosują tak wielu procedur, działania podejmowane są w różnorodny sposób, z reguły szybciej niż tam, gdzie konieczne są procedury. Pracownicy mają zapewnioną względną swobodę działania.
Orientacja na zewnątrz vs do wewnątrz
Te wymiar określa nastawienie firmy względem świata zewnętrznego i przyszłości firmy. Orientacja na zewnątrz dominuje w firmach bardzo młodych i bardzo dojrzałych – to szybkie reagowanie na to, co dzieje się na rynku, nastawienie na rozwój, przyszłość, ekspansję, podejmowanie nowych wyzwań i działań. Orientacja na wewnątrz, to skupianie się na pracownikach, na zasobach firmy do których dopasowywane są możliwości rynkowe.
Każda firma, według Camerona znajduje się na określonym miejscu na obu wymiarach a przecięcie tych wymiarów określa to, czy firma jest na etapie adhokracji, klanu, hierarchii czy rynku:
